Live manual

Live Systems


toc next >>

Podręcznik Systemów Live

O tym podręczniku

O tym podręczniku

1. O tym podręczniku

1.1 Dla niecierpliwych
1.2 Definicje
1.3 Autorzy
1.4 Wnoszenie wkładu do tego dokumentu
1.4.1 Nanoszenie zmian
1.4.2 Tłumaczenie

O Live Systems Project

2. O Live Systems Project

2.1 Motywacja
2.1.1 Co jest nie tak w moim dotychczasowym systemie live?
2.1.2 Czemu tworzyć nasz własny system live?
2.2 Filozofia
2.2.1 Tylko niezmienione pakiety z działu Debian "main"
2.2.2 Bez konfiguracji pakietów systemu live
2.3 Kontakt

Użytkownik

Instalacja

3. Instalacja

3.1 Wymagania
3.2 Instalowanie live-build
3.2.1 Z repozytorium Debiana
3.2.2 Ze źródła
3.2.3 Ze zrzutów deweloperskich
3.3 Instalowanie live-boot i live-config
3.3.1 Z repozytorium Debiana
3.3.2 Ze źródła
3.3.3 Ze zrzutów deweloperskich

Podstawy

4. Podstawy

4.1 Co to jest system live?
4.2 Pobieranie prekompilowanych obrazów
4.3 Using the web live image builder
4.3.1 Używanie i przestrogi dotyczące Web buildera
4.4 Pierwsze kroki: budowanie obrazu ISO-hybrydy
4.5 Korzystanie z hybrydowego obrazu ISO live
4.5.1 Wypalanie obrazu ISO na fizycznym nośniku
4.5.2 Kopiowanie obrazu ISO-hybrydy na nośnik USB
4.5.3 Wykorzystanie przestrzeni pozostałej na nośniku USB
4.5.4 Uruchamianie nośnika live
4.6 Używanie wirtualnej maszyny do testowania
4.6.1 Testowanie obrazu ISO z użyciem QEMU
4.6.2 Testowanie obrazu ISO z użyciem VirtualBox'a
4.7 Budowanie i używanie obrazu HDD
4.8 Budowanie obrazu netboot
4.8.1 Serwer DHCP
4.8.2 Serwer TFTP
4.8.3 Serwer NFS
4.8.4 Netboot testing HowTo
4.8.5 Qemu
4.9 Webbooting
4.9.1 Getting the webboot files
4.9.2 Uruchamianie obrazów webboot

Przegląd narzędzi

5. Przegląd narzędzi

5.1 Pakiet live-build
5.1.1 Polecenie lb config
5.2 Wcięcia
5.2.1 Polecenie lb build
5.2.2 Polecenie lb clean
5.3 Pakiet live-boot
5.4 Pakiet live-config

Zarządzanie konfiguracją

6. Zarządzanie konfiguracją

6.1 Radzenie sobie ze zmianami konfiguracji
6.1.1 Czemu używać automatycznych skryptów? Co one robią?
6.1.2 Użyj przykładowych automatycznych skryptów
6.2 Klonowanie konfiguracji opublikowanej przez Git

Dostosowywanie zawartości

7. Opis dostosowywania

7.1 Konfiguracja podczas kompilacji vs. podczas uruchamiania systemu
7.2 Etapy kompilacji
7.3 Uzupełnienie lb config plikami
7.4 Zadania dostosowywania

Dostosowywanie instalacji pakietów

8. Dostosowywanie instalacji pakietów

8.1 Źródła pakietu
8.1.1 Dystrybucja, działy archiwum i tryb
8.1.2 Serwery lustrzane dystrybucji
8.1.3 Serwery lustrzane dystrybucji używane podczas budowania obrazu
8.1.4 Serwery lustrzane dystrybucji użyte podczas uruchomienia
8.1.5 Dodatkowe repozytoria
8.2 Wybieranie pakietów do instalacji
8.2.1 Lista pakietów
8.2.2 Używanie metapakietów
8.2.3 Lokalna lista pakietów
8.2.4 Lokalna lista pakietów binarnych
8.2.5 Wygenerowana lista pakietów
8.2.6 Używanie instrukcji warunkowych w listach pakietów.
8.2.7 Usuwanie pakietu podczas instalacji
8.2.8 Pulpit i zadania językowe
8.2.9 Rodzaj jądra i wersja
8.2.10 Niestandardowe jądra
8.3 Instalowanie zmodyfikowanych pakietów lub pakietów innych firm
8.3.1 Używanie packages.chrootdo instalacji niestandardowych pakietów
8.3.2 Używanie repozytoriium APT aby zainstalować niestandarkowe pakiety
8.3.3 Niestandardowe pakiety i APT
8.4 Konfigurowanie APT podczas kompilacji
8.4.1 Wybieranie apt lub aptitude
8.4.2 Używanie serwera proxy z APT
8.4.3 Podkręcanie APT celu zaoszczędzenia miejsca
8.4.4 Przekazywanie opcji do apt lub aptitude
8.4.5 Pinning APT

Dostosowywanie zawartości

9. Dostosowywanie zawartości

9.1 Uwzględnianie
9.1.1 Lokalnie uwzględniane w chroot/live
9.1.2 Lokalnie uwzględniane dane binarne
9.2 Haki
9.2.1 Lokalne haki chroot/live
9.2.2 Haki podczas uruchamiania
9.2.3 Lokalne haki binarne
9.3 Wstępne ustawienie pytań Debconfa (Preseeding)

Dostosowywanie zdarzeń podczas uruchamiania systemu

10. Dostosowywanie zdarzeń podczas uruchamiania systemu

10.1 Personalizacja użytkownika live
10.2 Ustawianie lokalizacji i języka
10.3 Persistence
10.3.1 Plik persistence.conf
10.3.2 Używanie więcej niż jednego magazynu persistence
10.3.3 Using persistence with encryption

Dostosowywanie obrazu binarnego

11. Dostosowywanie obrazu binarnego

11.1 Programy ładujące (ang. Bootloadery)
11.2 Metadane ISO

Dostosowywanie Instalatora Debiana

12. Dostosowywanie Instalatora Debiana

12.1 Typy Instalatora Debiana
12.2 Dostosowywanie Instalatora Debiana przez preseeding
12.3 Dostosowywanie zawartości Instalatora Debiana

Projekt

Wnoszenie wkładu do tego projektu

13. Wnoszenie wkładu do tego projektu

13.1 Wprowadzanie zmian

Zgłaszanie błędów

14. Zgłaszanie błędów

14.1 Znane problemy
14.2 Przebuduj od zera
14.3 Używaj aktualnych pakietów
14.4 Zbierz potrzebne informacje
14.5 Wyizoluj prawdopodobną wadę, jeśli to możliwe
14.6 Wybierz odpowiedni pakiet dla którego zgłaszasz błąd
14.6.1 W czasie budowania podczas ładowania początkowego (bootstrapping)
14.6.2 W czasie budowania podczas instalacji pakietów
14.6.3 W czasie uruchamiania
14.6.4 W czasie gdy system jest już uruchomiony
14.7 Spróbuj wykonać parę kroków
14.8 Gdzie zgłaszać błędy

Styl Kodowania

15. Styl Kodowania

15.1 Kompatybilność
15.2 Wcięcia
15.3 Zawijanie
15.4 Zmienne
15.5 Różne

Procedury

16. Procedury

16.1 Główne wydanie
16.2 Wydanie Docelowe
16.2.1 Ostatnie Wydanie Docelowe Debiana
16.2.2 Szablon obwieszczenia dla wydania docelowego

Repozytorium Git

17. Repozytorium Git

17.1 Obsługa wielu repozytoriów

Przykłady

Przykłady

18. Przykłady

18.1 Używanie przykładów
18.2 Samouczek 1: Domyślny obraz
18.3 Samouczek 2: Narzędzie przeglądarka
18.4 Samouczek 3: Spersonalizowany obraz
18.4.1 Pierwsza zmiana
18.4.2 Druga zmiana
18.5 Kiosk-klient serwera VNC
18.6 Bazowy obraz dla nośnika USB z 128MB pamięci.
18.7 Pulpit GNOME w lokalnym języku oraz instalator

Dodatek

Przewodnik redakcyjny

19. Przewodnik redakcyjny

19.1 Wytyczne dla autorów
19.1.1 Funkcje językowe
19.1.2 Procedury
19.2 Wytyczne dla tłumaczy
19.2.1 Wskazówki tłumaczenia

Metadata

SiSU Metadata, document information

Podręcznik Systemów Live

O tym podręczniku

1. O tym podręczniku

This manual serves as a single access point to all documentation related to the Live Systems Project and in particular applies to the software produced by the project for the Debian 9.0 "stretch" release. An up-to-date version can always be found at ‹http://live-systems.org/

Podczas, gdy podręcznik live-manual skupia się przede wszystkim na pomocy w budowaniu systemu live, a nie na tematach użytkownika końcowego. To użytkownik końcowy również może znaleźć przydatne informacje w następujących sekcjach: Podstawy obejmuje pobieranie skompilowanych obrazów i przygotowanie obrazów tak aby były uruchamiany z nośnika przenośnego lub z sieci, równocześnie używanie web builder lub uruchamianie live-build bezpośrednio w systemie. Dostosowywanie zachowania w czasie działania systemu opisuje kilka opcji, które mogą zostać określone podczas startu, na przykład wybieranie układu klawiatury i ustawienia regionalne, używając opcji persistence.

Niektóre z poleceń zawartych w tekście muszą być wykonywane z uprawnieniami superużytkownika, które mogą być uzyskane przez stanie się użytkownikiem root poprzez su lub używając sudo. Aby odróżnić te polecenia, które mogą być wykonywane przez nieuprzywilejowanego użytkownika i te wymagające praw administratora, polecenia zostały poprzedzone przez odpowiednio by $ or # . Symbol ten nie jest częścią polecenia.

1.1 Dla niecierpliwych

Wierzymy, że wszystko w tym podręczniku jest ważne, przynajmniej dla niektórych z naszych użytkowników. Zdajemy sobie sprawę również, że zawiera on dużo materiału do sprostania. I że może chciałbyś doświadczyć szybkich postępów w używaniu oprogramowania przed zagłębianiem się w szczegóły. Dlatego sugerujemy czytanie w następującej kolejności.

Najpierw przeczytaj rozdział, O tym podręczniku, od początku, kończąc na sekcji Warunki. Następnie przejdź do trzech ćwiczeń na początku sekcji Przykłady mającej na celu nauczyć Cię podstaw budowania obrazu i dostosowywania. Najpierw przeczytaj Używanie przykładów, następnie Tutorial 1: Domyślny obraz, Tutorial 2: Narzędzie przeglądarka i wreszcie Tutorial 3: Spersonalizowany obraz. Pod koniec tych tutoriali, będziesz mieć ogólny zarys tego, co można zrobić z systemami live.

Zachęcamy do powrotu i bardziej dogłębnej analizy podręcznika, być może następnym razem czytanie Podstaw, przejrzenie lub pominięcie Budowanie obrazu netboot, a skończywszy czytając Omówienie dostosowywania i rozdziałów, które po nim następują. W tym momencie, mamy nadzieję, że są zostałeś zainteresowany tym, co można zrobić z systemami live i zmotywowany, aby przeczytać resztę tego podręcznika, od deski do deski.

1.2 Definicje

1.3 Autorzy

Lista Autorów (w kolejności alfabetycznej):

1.4 Wnoszenie wkładu do tego dokumentu

Intencją niniejszy podręcznik jest dziłanie jako projekt społeczny, a więc wszelkie propozycje usprawnień i zmian są bardzo mile widziane. Proszę przejrzyj sekcję Przyczynianie się do projektu w celu uzyskania szczegółowych informacje na temat sposobu pobrania klucza do wysyłania zmian i jak wnosić dobre zmiany.

1.4.1 Nanoszenie zmian

W celu dokonania zmian w podręczniku angielskim musisz edytować odpowiednie pliki w manual/en/, ale przed złożeniem swojego wkładu, należy przejrzeć swoją pracę. Aby wyświetlić podgląd live-manual, upewnij się, że pakiety potrzebne do budowy to są zainstalowane przez wykonanie:

# apt-get install make po4a ruby ruby-nokogiri sisu-complete

Możesz zbudować live-manual z głównego katalogu swojego zapytania GIT przez wykonanie:

$ make build

Ponieważ zbudowanie podręcznika we wszystkich obsługiwanych językach zajmuje trochę czasu, autorzy mogą zdecydować, że wygodniej będzie skorzystać z jednego z szybko korygujących skrótów podczas zamieszczania nowej dokumentacji, którą dodali do podręcznika angielskiego. Używanie PROOF=1 tworzy live-manual w formacie HTML, ale bez posegmentowanych plików HTML, a przy użyciu PROOF=2 tworzy się live-manual w formacie PDF, ale tylko sformatowane jako A4 i listowy pionowy. Dlatego korzystając z jednej z możliwości opcji PROOF= można zaoszczędzić sporo czasu, np.:

$ make build PROOF=1

Gdy zatwierdzasz jedno z tłumaczeń możliwe jest zbudowanie tylko dla jednego języka, przez wykonanie, np.:

$ make build LANGUAGES=pl

Jest też możliwe, aby zbudować po typie dokumentu, np:

$ make build FORMATS=pdf

Lub kombinacja obu, np:

$ make build LANGUAGES=pl FORMATS=html

Po rewizji swojej pracy i upewnieniu się, że wszystko jest w porządku, nie należy używać make commit chyba aktualizujesz już istniejące tłumaczenia, i w tym przypadku, nie należy mieszać zmian do instrukcji angielskiej i tłumaczeń w tej samej wysłanej zmianie, ale należy użyć osobnych zgłoszeń zmian dla każdego tłumaczenia. Zobacz sekcję Tłumaczenie, aby uzyskać więcej szczegółów.

1.4.2 Tłumaczenie

W celu przetłumaczenia live-manual, wykonaj następujące kroki, w zależności od tego, czy rozpoczynasz tłumaczenie od zera czy też kontynuujesz pracę na już istniejącym tłumaczeniu:

Po uruchomieniu make commit zobaczysz jakiś przewijający się tekst. Są to przede wszystkim informacyjne komunikaty o statusie przetwarzania, a także niektóre wskazówki na temat tego, co mogłoby być zrobione, aby poprawić live-manual. Chyba, że widzisz błąd krytyczny, zazwyczaj w takim wypadku możesz kontynuować i wysłać swój wkład w tłumaczenie.

live-manual składa się z dwóch narzędzi, które mogą w znacznym stopniu pomóc tłumaczom znaleźć nieprzetłumaczone i zmienione ciągi znaków. Pierwszy z nich jest "make translate". Uruchamia skrypt, który mówi dokładnie ile nie przetłumaczonych ciągów jest ​​w każdym pliku .po. Drugi, "make fixfuzzy", działa tylko na zmienionych ciągach znaków, ale to pomaga znaleźć je i edytować jeden po drugim.

Należy pamiętać, że nawet jeśli te narzędzia mogą być bardzo pomocne do pracy z tłumaczeniami w linii poleceń, to korzystanie z wyspecjalizowanego narzędzia jak poedit jest zalecanym sposobem, aby wykonać zadanie. Jest to również dobry pomysł, aby zapoznać się z dokumentacjami Debian o lokalizacjach (l10n) i tymi specyficznymi dla live-manual: Poradnik dla tłumaczy.

Uwaga: Możesz użyć make clean aby oczyścić swoje drzewo git przed zamieszczeniem. Ten krok nie jest obowiązkowy, dzięki plikowi .gitignore, ale dobrą praktyką jest uniknać zatwierdzania plików odruchowo.



toc next >>