Live manual

Live Systems


<< previous toc next >>

Podręcznik Systemów Live

O tym podręczniku

O tym podręczniku

1. O tym podręczniku

1.1 Dla niecierpliwych
1.2 Definicje
1.3 Autorzy
1.4 Wnoszenie wkładu do tego dokumentu
1.4.1 Nanoszenie zmian
1.4.2 Tłumaczenie

O Live Systems Project

2. O Live Systems Project

2.1 Motywacja
2.1.1 Co jest nie tak w moim dotychczasowym systemie live?
2.1.2 Czemu tworzyć nasz własny system live?
2.2 Filozofia
2.2.1 Tylko niezmienione pakiety z działu Debian "main"
2.2.2 Bez konfiguracji pakietów systemu live
2.3 Kontakt

Użytkownik

Instalacja

3. Instalacja

3.1 Wymagania
3.2 Instalowanie live-build
3.2.1 Z repozytorium Debiana
3.2.2 Ze źródła
3.2.3 Ze zrzutów deweloperskich
3.3 Instalowanie live-boot i live-config
3.3.1 Z repozytorium Debiana
3.3.2 Ze źródła
3.3.3 Ze zrzutów deweloperskich

Podstawy

4. Podstawy

4.1 Co to jest system live?
4.2 Pobieranie prekompilowanych obrazów
4.3 Using the web live image builder
4.3.1 Używanie i przestrogi dotyczące Web buildera
4.4 Pierwsze kroki: budowanie obrazu ISO-hybrydy
4.5 Korzystanie z hybrydowego obrazu ISO live
4.5.1 Wypalanie obrazu ISO na fizycznym nośniku
4.5.2 Kopiowanie obrazu ISO-hybrydy na nośnik USB
4.5.3 Wykorzystanie przestrzeni pozostałej na nośniku USB
4.5.4 Uruchamianie nośnika live
4.6 Używanie wirtualnej maszyny do testowania
4.6.1 Testowanie obrazu ISO z użyciem QEMU
4.6.2 Testowanie obrazu ISO z użyciem VirtualBox'a
4.7 Budowanie i używanie obrazu HDD
4.8 Budowanie obrazu netboot
4.8.1 Serwer DHCP
4.8.2 Serwer TFTP
4.8.3 Serwer NFS
4.8.4 Netboot testing HowTo
4.8.5 Qemu
4.9 Webbooting
4.9.1 Getting the webboot files
4.9.2 Uruchamianie obrazów webboot

Przegląd narzędzi

5. Przegląd narzędzi

5.1 Pakiet live-build
5.1.1 Polecenie lb config
5.2 Wcięcia
5.2.1 Polecenie lb build
5.2.2 Polecenie lb clean
5.3 Pakiet live-boot
5.4 Pakiet live-config

Zarządzanie konfiguracją

6. Zarządzanie konfiguracją

6.1 Radzenie sobie ze zmianami konfiguracji
6.1.1 Czemu używać automatycznych skryptów? Co one robią?
6.1.2 Użyj przykładowych automatycznych skryptów
6.2 Klonowanie konfiguracji opublikowanej przez Git

Dostosowywanie zawartości

7. Opis dostosowywania

7.1 Konfiguracja podczas kompilacji vs. podczas uruchamiania systemu
7.2 Etapy kompilacji
7.3 Uzupełnienie lb config plikami
7.4 Zadania dostosowywania

Dostosowywanie instalacji pakietów

8. Dostosowywanie instalacji pakietów

8.1 Źródła pakietu
8.1.1 Dystrybucja, działy archiwum i tryb
8.1.2 Serwery lustrzane dystrybucji
8.1.3 Serwery lustrzane dystrybucji używane podczas budowania obrazu
8.1.4 Serwery lustrzane dystrybucji użyte podczas uruchomienia
8.1.5 Dodatkowe repozytoria
8.2 Wybieranie pakietów do instalacji
8.2.1 Lista pakietów
8.2.2 Używanie metapakietów
8.2.3 Lokalna lista pakietów
8.2.4 Lokalna lista pakietów binarnych
8.2.5 Wygenerowana lista pakietów
8.2.6 Używanie instrukcji warunkowych w listach pakietów.
8.2.7 Usuwanie pakietu podczas instalacji
8.2.8 Pulpit i zadania językowe
8.2.9 Rodzaj jądra i wersja
8.2.10 Niestandardowe jądra
8.3 Instalowanie zmodyfikowanych pakietów lub pakietów innych firm
8.3.1 Używanie packages.chrootdo instalacji niestandardowych pakietów
8.3.2 Używanie repozytoriium APT aby zainstalować niestandarkowe pakiety
8.3.3 Niestandardowe pakiety i APT
8.4 Konfigurowanie APT podczas kompilacji
8.4.1 Wybieranie apt lub aptitude
8.4.2 Używanie serwera proxy z APT
8.4.3 Podkręcanie APT celu zaoszczędzenia miejsca
8.4.4 Przekazywanie opcji do apt lub aptitude
8.4.5 Pinning APT

Dostosowywanie zawartości

9. Dostosowywanie zawartości

9.1 Uwzględnianie
9.1.1 Lokalnie uwzględniane w chroot/live
9.1.2 Lokalnie uwzględniane dane binarne
9.2 Haki
9.2.1 Lokalne haki chroot/live
9.2.2 Haki podczas uruchamiania
9.2.3 Lokalne haki binarne
9.3 Wstępne ustawienie pytań Debconfa (Preseeding)

Dostosowywanie zdarzeń podczas uruchamiania systemu

10. Dostosowywanie zdarzeń podczas uruchamiania systemu

10.1 Personalizacja użytkownika live
10.2 Ustawianie lokalizacji i języka
10.3 Persistence
10.3.1 Plik persistence.conf
10.3.2 Używanie więcej niż jednego magazynu persistence
10.3.3 Using persistence with encryption

Dostosowywanie obrazu binarnego

11. Dostosowywanie obrazu binarnego

11.1 Programy ładujące (ang. Bootloadery)
11.2 Metadane ISO

Dostosowywanie Instalatora Debiana

12. Dostosowywanie Instalatora Debiana

12.1 Typy Instalatora Debiana
12.2 Dostosowywanie Instalatora Debiana przez preseeding
12.3 Dostosowywanie zawartości Instalatora Debiana

Projekt

Wnoszenie wkładu do tego projektu

13. Wnoszenie wkładu do tego projektu

13.1 Wprowadzanie zmian

Zgłaszanie błędów

14. Zgłaszanie błędów

14.1 Znane problemy
14.2 Przebuduj od zera
14.3 Używaj aktualnych pakietów
14.4 Zbierz potrzebne informacje
14.5 Wyizoluj prawdopodobną wadę, jeśli to możliwe
14.6 Wybierz odpowiedni pakiet dla którego zgłaszasz błąd
14.6.1 W czasie budowania podczas ładowania początkowego (bootstrapping)
14.6.2 W czasie budowania podczas instalacji pakietów
14.6.3 W czasie uruchamiania
14.6.4 W czasie gdy system jest już uruchomiony
14.7 Spróbuj wykonać parę kroków
14.8 Gdzie zgłaszać błędy

Styl Kodowania

15. Styl Kodowania

15.1 Kompatybilność
15.2 Wcięcia
15.3 Zawijanie
15.4 Zmienne
15.5 Różne

Procedury

16. Procedury

16.1 Główne wydanie
16.2 Wydanie Docelowe
16.2.1 Ostatnie Wydanie Docelowe Debiana
16.2.2 Szablon obwieszczenia dla wydania docelowego

Repozytorium Git

17. Repozytorium Git

17.1 Obsługa wielu repozytoriów

Przykłady

Przykłady

18. Przykłady

18.1 Używanie przykładów
18.2 Samouczek 1: Domyślny obraz
18.3 Samouczek 2: Narzędzie przeglądarka
18.4 Samouczek 3: Spersonalizowany obraz
18.4.1 Pierwsza zmiana
18.4.2 Druga zmiana
18.5 Kiosk-klient serwera VNC
18.6 Bazowy obraz dla nośnika USB z 128MB pamięci.
18.7 Pulpit GNOME w lokalnym języku oraz instalator

Dodatek

Przewodnik redakcyjny

19. Przewodnik redakcyjny

19.1 Wytyczne dla autorów
19.1.1 Funkcje językowe
19.1.2 Procedury
19.2 Wytyczne dla tłumaczy
19.2.1 Wskazówki tłumaczenia

Metadata

SiSU Metadata, document information

Podręcznik Systemów Live

Przewodnik redakcyjny

19. Przewodnik redakcyjny

19.1 Wytyczne dla autorów

Ten rozdział zajmuje się pewnymi ogólnymi rozważaniami, które należy wziąć pod uwagę podczas pisania dokumentacji technicznej dla live-instrukcji. Są one podzielone na funkcje językowe oraz zalecane procedury.

Uwaga: Autorzy powinni najpierw przeczytać Współtworzenie tego dokumentu

19.1.1 Funkcje językowe

Należy pamiętać, że wysoki procent czytelników nie są rodzimymi użytkownikami języka angielskiego. Więc jako generalną zasadę spróbuj używać krótkich, sensownych zdań, zakończonych kropką.

To nie znaczy, że trzeba korzystać z uproszczonego, naiwnego stylu. Proponuje się unikać, na ile to możliwe, złożonych zdań podrzędnych, które czynią tekst trudny do zrozumienia dla nie rodzimych użytkowników języka angielskiego.

The most widely spread varieties of English are British and American so it is very likely that most authors will use either one or the other. In a collaborative environment, the ideal variety would be "International English" but it is very difficult, not to say impossible, to decide on which variety among all the existing ones, is the best to use.

Spodziewamy się, że różne odmiany języka mogą mieszać się bez tworzenia nieporozumień, ale ogólnie należy starać się być spójnym i przed podjęciem decyzji o użyciu brytyjskiego, amerykańskiego lub innego dialektu języka angielskiego wedle uznania, proszę przyjrzeć się, jak inni ludzie piszą i postarać się ich naśladować.

Nie być stronniczy. Unikaj w tym odniesienia do ideologii zupełnie niepowiązanych z live-manual. Pismo techniczne powinny być możliwie jak najbardziej neutralne. Jak to jest w naturze piśmiennictwa naukowego.

Staraj się unikać seksistowskiego języka, jak to jest tylko możliwe. Jeśli potrzebujesz, odwołania do trzeciej osoby liczby pojedynczej najlepiej użyć jakiejś formy bezosobowej lub "wy" zamiast "on" , "ona" lub niewygodnych wynalazków, takie jak "mógłbyś/mogłabyś", "byłem/łam" i podobnych.

Go straight to the point and do not wander around aimlessly. Give as much information as necessary but do not give more information than necessary, this is to say, do not explain unnecessary details. Your readers are intelligent. Presume some previous knowledge on their part.

Należy pamiętać, że cokolwiek napiszesz będzie musiało zostać przetłumaczone na kilka innych języków. Oznacza to, że sporo osób, będzie musiał wykonać dodatkową pracę jeśli dodasz bezużyteczne lub nadmiarowe informacje.

As suggested before, it is almost impossible to standardize a collaborative document into a perfectly unified whole. However, every effort on your side to write in a coherent way with the rest of the authors will be appreciated.

Use as many text-forming devices as necessary to make your text cohesive and unambiguous. (Text-forming devices are linguistic markers such as connectors).

It is preferable to describe the point in one or several paragraphs than merely using a number of sentences in a typical "changelog" style. Describe it! Your readers will appreciate it.

Look up the meaning of words in a dictionary or encyclopedia if you do not know how to express certain concepts in English. But keep in mind that a dictionary can either be your best friend or can turn into your worst enemy if you do not know how to use it correctly.

English has the largest vocabulary that exists (with over one million words). Many of these words are borrowings from other languages. When looking up the meaning of words in a bilingual dictionary the tendency of a non-native speaker of English is to choose the one that sounds more similar in their mother tongue. This often turns into an excessively formal discourse which does not sound quite natural in English.

Zgodnie z ogólną zasadą, jeśli koncepcja może być wyrażony za pomocą różnych synonimów to dobrą radą będzie wybieranie pierwszego słowa zaproponowanego przez słownik. W razie wątpliwości, często słusznym jest wybieranie słowa pochodzenia germańskiego (zwykle jednosylabowe słowa). Ostrzegamy, że te dwie techniki, mogą produkować raczej mowę nieformalną, ale przynajmniej wybór słów będzie o szerokim zastosowaniu i ogólnie przyjęty.

Korzystanie ze słownika kolokacji jest zalecane. Są one bardzo pomocne, kiedy przychodzi do znajomości słów najczęściej występujących razem.

Ponownie; dobrą praktyką jest, aby uczyć się z pracy innych. Korzystanie z wyszukiwarki, aby sprawdzić, jak inni autorzy mogą korzystać z niektórych wyrażeń może bardzo pomóc.

Uważaj na fałszywych przyjaciół. Bez względu na to, jak biegły jesteś w obcym języku nie można pomóc wpadając od czasu do czasu w pułapkę tzw. "fałszywych przyjaciół", słowa, które wyglądają podobnie w dwóch językach, ale których znaczenie lub zastosowanie może być zupełnie inne.

Staraj się unikać idiomów w jak największym stopniu. "Idiomy" to wyrażenia, które mogą mieć znaczenie zupełnie odmienne od tego, co ich poszczególne słowa wydają się oznaczać. Czasami, idiomy, mogą być trudne do zrozumienia nawet dla rodzimych użytkowników języka angielskiego!

Nawet jeśli popierasz korzystanie ze zwykłego, codziennego języka angielskiego, pisanie techniczne należy do formalnej formy języka.

Staraj się unikać slangu, niepopularnych skrótów, które są trudne do zrozumienia, a przede wszystkim skrótów, które próbują naśladować język mówiony. Nie wspominając o typowych dla kanałów IRC i przyjaznych dla zamkniętych gron wyrażeń.

19.1.2 Procedury

It is important that authors test their examples before adding them to live-manual to ensure that everything works as described. Testing on a clean chroot or VM can be a good starting point. Besides, it would be ideal if the tests were then carried out on different machines with different hardware to spot possible problems that may arise.

W przypadku dostarczania przykładu spróbuj być tak dokładny jak tylko możesz. Przykład jest, mimo wszystko, tylko przykładem.

It is often better to use a line that only applies to a specific case than using abstractions that may confuse your readers. In this case you can provide a brief explanation of the effects of the proposed example.

There may be some exceptions when the example suggests using some potentially dangerous commands that, if misused, may cause data loss or other similar undesirable effects. In this case you should provide a thorough explanation of the possible side effects.

Links to external sites should only be used when the information on those sites is crucial when it comes to understanding a special point. Even so, try to use links to external sites as sparsely as possible. Internet links are likely to change from time to time resulting in broken links and leaving your arguments in an incomplete state.

Poza tym, ludzie, którzy czytają instrukcję w trybie offline nie będą mogli śledzić tych linków.

Try to avoid branding as much as possible. Keep in mind that other downstream projects might make use of the documentation you write. So you are complicating things for them if you add certain specific material.

live-manual jest oparty na licencji GNU GPL. Ma to wiele skutków, które odnoszą się do redystrybucji materiału (dowolnego rodzaju, w tym grafiki chronionej prawami autorskimi lub logo), który jest opublikowany wraz nim.

- Burza mózgów!. Najpierw musisz zorganizować swoje pomysły w logicznej kolejności zdarzeń.

- Kiedy już w jakiś sposób masz zorganizowane te koncepcje w głowie napisz pierwszy szkic.

- Dokonaj przeglądu gramatyki, składni i pisowni. Należy pamiętać, że właściwe nazwy wydań, takich jak buster lub sid nie powinny być kapitalizowane, gdy odnosi się do nich jako nazw kodowych. Aby sprawdzić pisownię można uruchomić cel "spell". tj. polecenie make spell

- Udoskonalaj swoje wyrażenia, a jeśli to konieczne cofnij i przerób każdą część.

Use the conventional numbering system for chapters and subtitles. e.g. 1, 1.1, 1.1.1, 1.1.2 ... 1.2, 1.2.1, 1.2.2 ... 2, 2.1 ... and so on. See markup below.

If you have to enumerate a series of steps or stages in your description, you can also use ordinal numbers: First, second, third ... or First, Then, After that, Finally ... Alternatively you can use bulleted items.

And last but not least, live-manual uses SiSU to process the text files and produce a multiple format output. It is recommended to take a look at SiSU's manual to get familiar with its markup, or else type:

$ sisu --help markup

To są przykłady znaczników, które mogą okazać się użyteczne:

- Dla pogrubienia użyj:

*{foo}* lub !{foo}!

powoduje: foo lub foo. Użyj tego by wyszczególnić określone słowa kluczowe.

- Dla kursywy użyj:

/{foo}/

powoduje: foo. Użyj tego dla np. nazw paczek Debiana.

- Dla czcionki o stałej szerokości użyj:

#{foo}#

powoduje: foo. Użyj tego np. dla nazw poleceń. A także aby uwidocznić poszczególne słowa kluczowe jak ścieżki dostępowe.

- Dla bloków z kodem użyj:

code{

  $ foo
  # bar

}code

powoduje:

$ foo
# bar

Użyj code{ do otwarcia i #{}code# do zamknięcia tagu. Ważne jest, aby pamiętać, by zostawić miejsce na początku każdej linii kodu.

19.2 Wytyczne dla tłumaczy

Ta sekcja zajmuje się pewnymi ogólnymi rozważaniami, które należy wziąć pod uwagę przy tłumaczeniu zawartości live-manual.

Jako ogólne zalecenie, tłumacze powinni przeczytać i zrozumieć zasady tłumaczenia, które mają zastosowanie do ich specyficznych języków. Zazwyczaj, grupy i listy dyskusyjne tłumaczeń dostarczają informacji o tym, jak tworzyć przetłumaczone pracę zgodne z normami jakości Debiana.

Uwaga: Tłumacze powinni również przeczytać Współtworzenie tego dokumentu. W szczególności rozdział Tłumaczenie

19.2.1 Wskazówki tłumaczenia

The role of the translator is to convey as faithfully as possible the meaning of words, sentences, paragraphs and texts as written by the original authors into their target language.

So they should refrain from adding personal comments or extra bits of information of their own. If they want to add a comment for other translators working on the same documents, they can leave it in the space reserved for that. That is, the header of the strings in the po files preceded by a number sign #. Most graphical translation programs can automatically handle those types of comments.

It is perfectly acceptable however, to include a word or an expression in brackets in the translated text if, and only if, that makes the meaning of a difficult word or expression clearer to the reader. Inside the brackets the translator should make evident that the addition was theirs using the abbreviation "TN" or "Translator's Note".

Documents written in English make an extensive use of the impersonal form "you". In some other languages that do not share this characteristic, this might give the false impression that the original texts are directly addressing the reader when they are actually not doing so. Translators must be aware of that fact and reflect it in their language as accurately as possible.

Pułapka "fałszywych przyjaciół" wyjaśnionych wcześniej szczególnie dotyczy tłumaczy. Dwukrotnie sprawdzić znaczenie podejrzanych fałszywych przyjaciół w razie wątpliwości.

Tłumacze pracujący początkowo nad plikami pot, a później z plikami *{po} * znajdą wiele znaczników w ciągach. Mogą oni przetłumaczyć tekst tak, jak to jest tylko możliwe do tłumaczenia, ale niezwykle ważnym jest, aby używali oni dokładnie takich samych znaczników jak w oryginalnej wersji angielskiej.

Mimo, że bloki z kodem są zazwyczaj nieprzetłumaczalne, zawarcie ich w tłumaczeniach jest jedynym sposobem, aby zdobyć 100% kompletne tłumaczenie. I mimo, że oznacza to więcej pracy na początku, bo to może wymagać interwencji od tłumaczy jeśli kod się zmieni, to jest to najlepszy sposób, w dłuższej perspektywie czasu na określenie, co już zostało przetłumaczone, a co nie podczas sprawdzania integralności plików .po.

Przetłumaczone teksty muszą mieć te same znaki nowej linii jak teksty oryginalne. Należy uważać, aby nacisnąć klawisz "Enter" lub wpisać \n jeśli pojawią się one w oryginalnych plików. Znaki te często pojawiają się, na przykład, w blokach z kodem.

Nie popełniaj błedów, to nie znaczy, że przetłumaczony tekst musi mieć taką samą długość jak w wersji angielskiej. Jest to prawie niemożliwe.

Tłumacze nigdy nie powinni tłumaczyć:

- Nazw kodowych wydań (które powinny być pisane małymi literami)

- Nazw programów

- Komend podanych jako przykład

- Metadanych (zazwyczaj pomiędzy dwukropkami :metadata:)

- Linków

- Ścieżek dostępnowych



<< previous toc next >>